১৯২৪ চনৰ ১৪ অক্টোবৰত ড° বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্যৰ জন্ম হৈছিল। তেওঁ এগৰাকী বিশিষ্ট অসমীয়া ঔপন্যাসিক, চুটি গল্প লেখক আৰু আধুনিক ভাৰতীয় সাহিত্যৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ ব্যক্তিত্ব আছিল। অসমীয়া সংস্কৃতি, সংগ্ৰাম আৰু সামাজিক সমস্যাৰ চিত্ৰণৰ বাবে পৰিচিত ড° বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য আছিল জ্ঞানপীঠ বঁটা লাভ কৰা প্ৰথম অসমীয়া লেখক।
জীৱিকা :
- তেওঁ এগৰাকী উল্লেখযোগ্য লেখক, শিক্ষাবিদ আৰু সাংবাদিক আছিল, তেওঁ ১৯৮৩ চনৰ পৰা ১৯৮৫ চনলৈকে অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি হিচাপেও কাৰ্যনিৰ্বাহ কৰিছিল।
সাহিত্যৰ প্ৰভাৱঃ
- ১৯৬০-ৰ দশকত ‘ৰামধেনু’ আলোচনীৰ পাতত যুৱ লেখকসকলক প্ৰতিভা বিকাশৰ ক্ষেত্ৰ প্ৰদানৰ ক্ষেত্ৰত গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰাৰ বাবে অসমীয়া সাহিত্যৰ পথাৰত তেওঁ চিৰস্মৰণীয় হৈ ৰ’ব।
- তেওঁৰ সম্পাদকস্বৰূপে নেতৃত্ব দিয়া সময়ছোৱাক ‘ৰামধেনু’ আলোচনীৰ সোণালী যুগ বুলি গণ্য কৰা হয়, য’ত স্বাধীনতা, বিপ্লৱ আৰু সাহিত্যিক বিশ্লেষণকে ধৰি বিভিন্ন বিষয় সামৰি লোৱা হৈছিল।
- ১৯৭৩-৮৫ চনৰ সময়ছোৱাত তেওঁ অসম সাহিত্য সভাৰ সভাপতি আছিল।
বিষয়বস্তু আৰু শৈলীঃ
- ভট্টাচাৰ্যৰ উপন্যাসসমূহত জাতীয়তাবাদ, পৰিচয়, প্ৰতিৰোধ আৰু অসমৰ প্রান্তীয় সম্প্ৰদায়ৰ সংগ্ৰামৰ বিষয়বস্তু অন্বেষণ কৰা হৈছে।
- ঐতিহাসিক আৰু সামাজিক পৰিৱৰ্তনৰ পটভূমিত মানৱীয় আৱেগক চিত্ৰিত কৰা তেওঁৰ ৰচনাশৈলী বাস্তৱবাদ আৰু সহানুভূতিৰ দ্বাৰা চিহ্নিত।
উল্লেখযোগ্য কৰ্মৰাজি :
উপন্যাসসমূহ
- ৰাজপথে ৰিঙিয়াই (১৯৫৭)- তেওঁৰ প্ৰথম উপন্যাস
- আই (১৯৫৮)
- ইয়াৰুইঙ্গম (১৯৬০)- সাহিত্য একাডেমী বঁটা বিজয়ী উপন্যাস(১৯৬১)
- উপন্যাসখনত বিচ্ছিন্নতাবাদী আন্দোলনৰ সময়ত মণিপুৰৰ তাংখ্ৰুল নগা জনজাতিৰ সংগ্ৰামক সম্বোধন কৰা হৈছে আৰু উপন্যাসখন’ Love in the Time of Insurgency’ নামে ইংৰাজীলৈ অনুদিত হৈছে।
- সাতাঘ্নী (১৯৬৪)
- ধনপুৰ লষ্কৰ (১৯৮৬)
- মৃত্যুঞ্জয় (১৯৭৯)-জ্ঞানপীঠ বঁটা বিজয়ী উপন্যাস
- ১৯৪২ চনৰ ভাৰত ত্যাগ আন্দোলনৰ সময়ত ব্ৰিটিছ শাসনৰ বিৰুদ্ধে অসমীয়া জনসাধাৰণৰ যুঁজ বৰ্ণিত এই উপন্যাসখন ‘Conqueror of Death’ শিৰোনামেৰে ইংৰাজীলৈ অনুদিত হৈছে।
- প্ৰতিপদ
- ৰঙা-মেঘ
- বিল্লাৰী
- দাইনী
- Love in the Time of Insurgency
- Blossoms in the Graveyard
অন্যান্য কৰ্ম
- কলং আজিও বয় (১৯৬২)- চুটি গল্পৰ সংকলন
- সাতসৰী (১৯৬৩)-চুটি গল্পৰ সংকলন
- জয়ন্তী আলোচনীত বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্যৰ কিছুমান কবিতা প্ৰকাশ পাইছিল।
বঁটা আৰু স্বীকৃতিঃ
- প্ৰথম অসমীয়া ব্যক্তি হিচাপে ভাৰতীয় সাহিত্যলৈ আগবঢ়োৱা গুৰুত্বপূৰ্ণ অৱদানৰ স্বীকৃতিৰে ‘মৃত্যুঞ্জয়’ৰ বাবে ড° বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্যই জ্ঞানপীঠ বঁটা (১৯৭৯) লাভ কৰিছিল।
- ইয়াৰুইঙ্গমৰ বাবে সাহিত্য একাডেমী বঁটা লাভ কৰিছিল, আৰু সাহিত্যলৈ আগবঢ়োৱা অৱদানৰ বাবে ১৯৭২ চনত পদ্মশ্ৰীৰে সন্মানিত হৈছিল।
ঐতিহ্য আৰু প্ৰভাৱঃ
- ভট্টাচাৰ্যৰ ৰচনাসমূহে অসমীয়া লেখক আৰু পাঠকসকলক অনুপ্ৰাণিত কৰি অসমৰ স্বতন্ত্র ইতিহাস, প্ৰত্যাহ্বান আৰু বিভিন্ন সম্প্ৰদায়ৰ প্ৰতি দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰি আহিছে।
- অসমৰ সামাজিক-ৰাজনৈতিক বাস্তৱতাৰ চিত্ৰণৰ প্ৰতি তেওঁৰ সমৰ্পণ আৰু সাহিত্যক সামাজিক প্ৰতিবিম্ব আৰু পৰিৱৰ্তনৰ মাধ্যম হিচাপে ব্যৱহাৰৰ প্ৰচেষ্টাৰ বাবে তেওঁক স্মৰণ কৰা হয়।
ডাঃ বীৰেন্দ্ৰ কুমাৰ ভট্টাচাৰ্য এগৰাকী প্ৰভাৱশালী সাহিত্যিক ব্যক্তি হিচাপে সহানুভূতি, সামাজিক সজাগতা, অসমীয়া আৰু ভাৰতীয় সাহিত্যৰ প্ৰতি সমৰ্পণৰ বাবে চিৰনমস্য হৈ ৰ’ব। তেওঁৰ ৰচনাসমূহে ঐতিহাসিক গুৰুত্ব আৰু অসমৰ পৰিচয়, স্থিতিস্থাপকতা আৰু সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ বিষয়বস্তুৰ সৈতে স্থায়ী প্ৰাসংগিকতা অধ্যয়নৰ সমল প্ৰদান কৰে।
